Latest In
Friday
[ ၃၈ ျဖာမဂၤလာတရားေတာ္ ]
"ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမဂၤလာ ၃ ပါး"
(၁) အေသဝနာစ ဗာလာနံ = လူမိုက္ကိုမေပါင္းသင္းရ။
(၂) ပ႑ိတာနဥၥ ေသဝနာ = ပညာရွိကို ေပါင္းသင္းရမည္၊
(၃) ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ = ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ရမည္။
" လူမိုက္ဆိုလွ်င္ - ေရွာင္ေသြလြဲလို႔၊ မမွီ၀ဲႏွင့္ - ကင္းေအာင္ေန
ပညာရွိကို - အရွည္တြဲလို႔၊ မွီဝဲဆည္းကပ္ - နည္းယူေစ၊
သံုးပါးရတနာ - မိဘမ်ားႏွင့္၊ ဆရာသမားကို - ပူေဇာ္ေလ၊
ခ်မ္းသာကိုေပး - ဆက္ဆံေရး၊ ေမွ်ာ္ေတြးသံုးခ်က္ေပ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶဝါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" ေနထိုင္ေရးမဂၤလာ ၃ ပါး "
(၄) ပတိ႐ူပ ေဒသဝါေသာ စ = သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းျမတ္ေသာအရပ္၌ ေနရျခင္း။
(၅) ပုေဗၺ စ ကတပုညတာ = ေရွးဘဝက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈရွိျခင္း။
(၆) အတၱ သမၼာ ပဏိဓိ = အက်င့္ သီလ မပ်က္ရေအာင္ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး ေကာင္းစြာ ထားျခင္း။
" ကုသိုလ္ပညာ - ဥစၥာရဖို႔၊ သင့္ရာေဒသ - အၿမဲေန၊
ေရွးကတင္ႀကိဳ - ျပဳခဲ့ဖူးသည့္၊ ေကာင္းမႈအထူး ရွိပါေစ။
မိမိကိုယ္ကို - ေကာင္းေအာင္ထိန္းလို႔၊
မတိမ္းေစနဲ႔ - ေဆာက္တည္ေလ၊
ဥစၥာကိုေပး - ေနထိုင္ေရး၊ ေမွ်ာ္ေတြးသံုးခ်က္ေပ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶဝါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" သင္ၾကားေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၇) ဗာဟုသစၥဥၥ = အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ မ်ားျခင္း၊
(၈) သိပၸဥၥ = အျပစ္ကင္းေသာ လက္မႈပညာတတ္ျခင္း၊
(၉) ဝိနေယာစ = က်င့္ဝတ္ ဝိနည္း သင္ျခင္း၊
(၁ဝ) သုဘာသိတာစ = ခ်စ္ဖြယ္ ယာသာ ခ်ိဳသာ စကား ေျပာၾကားျခင္း
" တတ္ေကာင္းတတ္ရာ - ဟူသမွ်ကို၊ ၾကားျမင္သုတ - ရွိပါေစ၊
အိုးအိမ္တည္ေထာင္ - ဝမ္းစာေရးနဲ႔၊ အသက္ေမြးဖို႔ - အတတ္သင္ေလ၊
လူႏွင့္ဆိုင္ရာ - က်င့္ဝတ္မ်ားကို၊ ေကာင္းစြာသင္ၾကား - နားလည္ေစ၊
မွန္ကန္ယဥ္ေက်း - ခ်ိဳသာေအး၊ ဆိုေရးတတ္ပါေစ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶဝါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" ျပဳစုေရးမဂၤလာ ၃ ပါး "
(၁၁) မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ = အမိ အဖကို လုပ္ေကၽြး ျပဳစုျခင္း၊
(၁၂) ပုတၱ ဒါရႆ သဂၤေဟာ = သား သမီး ဇနီး မယားကို ခ်ီးျမႇင့္ ေထာက္ပံ့ျခင္း၊
(၁၃) အနာကုလာ စ ကမၼႏ ၱာ = ႐ႈတ္ေထြးျခင္းကင္းေသာ အလုပ္ကို လုပ္ျခင္း၊
" ျမင္းမိုရ္ေရႊေတာင္ - မိဘေႂကြးကို၊ ေကာင္းစြာေပးဆပ္ - ဝတ္ေက်ေက်၊
ေႂကြးသစ္ခ်ကာ - သားႏွင့္မယား၊ ေျမႇာက္စားခ်ီးျမင့္ - ဝတ္ကုန္ေစ၊
အလုပ္တာဝန္ - မလစ္ဟင္းနဲ႔၊ အျပစ္ကင္းေအာင္ - လုပ္ပါေလ၊
စည္းစိမ္ကိုေပး - ျပဳစုေရး၊ ေမွ်ာ္ေတြးသံုးခ်က္ေပ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" လိုက္နာက်င့္သံုးေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၁၄) ဒါနဥၥ = စြန္႕ႀကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း၊
(၁၅) ဓမၼစရိယာ စ = မိမိသႏ ၱာန္၌ သုစ႐ိုက္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေဆာင္ျခင္း၊
(၁၆) ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ = ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ေပးကမ္း ခ်ီးျမႇင့္ ေထာက္ပံ့ျခင္း၊
(၁၇) အနဝဇၹာနိ ကမၼာနိ = အျပစ္မရွိေသာ အလုပ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း။
" သံုးတန္ေစတနာ - ျဖဴစင္လန္းလို႔၊ ေပးကမ္းေဝမွ် - လွဴႏိုင္ေစ၊
ကိုယ္ , ႏႈတ္ , စိတ္ႀကံ - မမိုက္မွားနဲ႔၊ သုစ႐ိုက္ တရားကို - က်င့္ပါေလ၊
ေဆြမ်ိဳးေတြကို - ပစ္မထားနဲ႔၊ သဂၤဟတရားနဲ႔ - ခ်ီးေျမႇာက္ေလ၊
သန္႔စင္ျပစ္မ်ိဳး - လူထုက်ိဳး၊ သယ္ပိုး႐ြက္ေဆာင္ေစ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" ေရွာင္ၾကဥ္ေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၁၈) အာရတီ ပါပါ = မေကာင္းမႈတို႔ကို စိတ္ျဖင့္ ေဝးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊
(၁၉) ဝိရတီ ပါပါ = မေကာင္းမႈတို႔ကို ကိုယ္ႏႈတ္ျဖင့္ အထူး ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊
(၂ဝ) မဇၹပါနာ စ သံသေမာ = မူးယစ္ေဆးဝါး ေသာက္စားျခင္းမွ ေစာင့္စည္းျခင္း၊
(၂၁) အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု = သုစ႐ိုက္ဆယ္ပါး ကုသိုလ္တရားတို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့ဆျခင္း။
" မေကာင္းမႈေတြ - ဟူသမွ်ကို၊ မေတြ႕ခင္က - ေရွာင္ၾကဥ္ေလ၊
ေတြ႕ႀကံဳလာရင္ - မလြန္က်ဴးနဲ႔၊ အထူးသျဖင့္ - ေစာင့္စည္းေလ၊
အရက္ေသစာ - မေသာက္စားနဲ႔၊ ေမွာက္မွားတတ္တဲ့ - အရာေပ၊
လုပ္ကိုင္ေျပာၾကား - သတိထား၊ တရားမေမ့ေစ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" စိတ္ထားေရးမဂၤလာ ၅ ပါး "
(၂၂) ဂါရေဝါ စ = အသက္သိကၡာ ဂုဏ္ဝါႀကီးမား ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ႐ိုေသေလးစားျခင္း၊
(၂၃) နိဝါေတာ စ = ေျခသုတ္ပုဆိုး ေႁမြစြယ္က်ိဳးႏွင့္ ခ်ိဳက်ိဳးႏြားလား ဒြန္းစ႑ားပမာ မာန္မာနကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊
(၂၄) သႏ ၱဳ႒ိ စ = ရသမွ်ျဖင့္သာ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊
(၂၅) ကတညဳတာ = ေရွးကျပဳဖူး သူ႕ေက်းဇူးကို အထူးဆင္ျခင္ သိျမင္ျခင္း၊
(၂၆) ကာေလန ဓမၼႆဝန = သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ၌ တရားနာၾကားျခင္း။
" အသက္ဂုဏ္ဝါ - ကိုယ့္ထက္ႀကီးက၊ ဆည္းကပ္ခစား - ႐ိုေသေသ၊
မာနတံခြန္ - ဂုဏ္မႂကြနဲ႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ႏွိမ့္ခ် - အၿမဲေန၊
ေလဘအပို - လိုမလိုက္နဲ႔၊ ကိုယ္ထိုက္တာနဲ႔ - ေက်နပ္ေလ၊
ကိုယ့္ေပၚျပဳဖူး - သူ႕ေက်းဇူး၊ အထူးသိတတ္ေစ၊
ေကာင္းက်ိဳးဆင့္ပြား - ျမတ္တရား၊ နာၾကားမျပတ္ေလ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" သည္းခံေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၂၇) ခႏ ၱီ စ = ေျမႀကီးပမာ အရာရာ၌ သည္းခံျခင္း၊
(၂၈) ေသာဝစႆတာ = ဆံုးမခံယူလြယ္ကူေသာသူျဖစ္ျခင္း၊
(၂၉) သမဏာနဥၥ ဒႆနံ = ရဟန္းေတာ္တို႔ကို ဖူးျမင္ရျခင္း၊
(၃ဝ) ကာေလန ဓမၼသာကစ ၦာ = သင့္ေလ်ာ္ရာအခါ၌ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ တရားဓမၼ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္း။
" စားဝတ္ေနထိုင္ - ရန္ခပ္သိမ္း၊ စိတ္ကိုခ်ဳပ္ထိန္း - သည္းခံေလ၊
က်ိဳးေၾကာင္းျပညႊန္ - ဆံုးမစကား၊ ေျပာၾကားလာက - နာလြယ္ေစ၊
သူျမတ္ပုဂၢိဳလ္ - ဟူသမွ်ကို၊ မၾကာခဏ - ေတြ႕ဆံုေလ၊
သဘာဝေတြး - မွန္ကန္ေရး၊ ေဆြးေႏြးမျပတ္ေပ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" ၿခဳိးၿခံေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၃၁) တေပါ စ = ကိေလသာအပူေဝး၍ ၿငိမ္းေအးေစတတ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္ျခင္း၊
(၃၂) ျဗဟၼစရိယဥၥ = ေမထုတ္အမႈ ေရွာင္ၾကဥ္ျပဳလ်က္ ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ျခင္း၊
(၃၃) အရိယသစၥာန ဒႆနံ = သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ျခင္း၊
(၃၄) နိဗၺာန သစ ၦိကိရိယာ စ = အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း။
" ေလာကိအာ႐ံု - ဇိမ္ယစ္မူးလို႔၊ ေပ်ာ္မၾကဴးနဲ႔ - ၿခိဳးၿခံေလ၊
ေမတၱာျဗဟၼစိုရ္ - လက္ကိုင္သံုးလို႔၊ သူျမတ္က်င့္ထံုး - ယြင္းမေသြ၊
ေလးပါးသစၥာ - ဥာဏ္ျမင္ၾကည့္လို႔၊ အမွန္သိေအာင္ - ႀကိဳးစားေလ၊
ဒုကၡလြတ္ကင္း - နိဗၺာန္ခ်ဥ္း၊ အလင္းေပါက္ႏိုင္ေစ၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" စိတ္ထားမွန္ေရးမဂၤလာ ၄ ပါး "
(၃၅) စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ = လာဘာလာဘ စသည့္ရွစ္တန္ ေလကဓံႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳေသာသူ၏ စိတ္သည္ ထိတ္ထိတ္မခုန္ အတုန္လႈပ္ျခင္း၊
(၃၆) အေသာကံ = စိုးရိမ္ပူေဆြး ငိုေႂကြးမႈ မရွိျခင္း၊
(၃၇) ဝိရဇံ = ရာဂ, ေဒါသ, ေမာဟ ျမဴေမွး၊ အညစ္အေၾကးမရွိျခင္း၊
(၃၈) ေခမံ = ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ေရး ေဘးမရွိျခင္း။
" ဆင္းရဲခ်မ္းသာ - သဘာဝ၊ ေတြ႕ႀကံဳေနၾက - လူတိုင္းေပ၊
ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ - အစံုတြဲလို႔၊ တလဲစီလွည့္ - အၿမဲေန၊
ေလကဓံႀကံဳ - မၿဖံဳတမ္းေပါ့၊ မတုန္စမ္းနဲ႔ - စိတ္ခိုင္ေစ၊
ေသာကကိုထိန္း - ရမၼက္သိမ္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာေန၊
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမ ၻာ့မဂၤလာေတြ။ "
" သံုးဆယ့္ရွစ္ျဖာ - မဂၤလာကံုးကို၊ လိုက္နာက်င့္သံုး - ပန္သူေတြ၊
စီးပြားခ်မ္းသာ - က်က္သေရတိုးလို႔၊ ေကာင္းက်ိဳးစည္ပြင့္ - တေဝေဝ၊
ေဘးကင္းရန္ကြာ - ခ်စ္သူေပါလို႔၊ စိတ္ေရာကိုယ္ေရာ - ခ်မ္းသာမေလ၊
ေျပာဆိုႀကံဆ - ေဆာင္သမွ်၊ ေအာင္ရမည္ ကိန္းေသ၊
အဲဒါေၾကာင့္ ပန္ၾက ဆင္ၾက မဂၤလာ့ပန္းခိုင္ေတြ။ ။
ရင့္က်က္သူျဖစ္ဖို႔
(၁) မေျဖခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိး အေမးခံရတဲ့အခါ ေမးသူရဲ႕မ်က္လံုးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးျပပါ။
(၂) လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ ကိုယ္ကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ထားပါ။ စိတ္ရႈပ္ခ်ိန္ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ လူေတြကို ႏႈတ္မဆက္ခ်င္ရင္ ေခါင္းညိတ္ၿပံဳးျပပါ။
(၃) သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္က သင္အဆင္ေျပခ်ိန္ သူေပ်ာ္မယ္။ သင္အဆင္မေျပခ်ိန္ သင္နဲ႔အတူ သူပူပန္မယ္။ ဒါကို ေသခ်ာမွတ္ထားပါ။
(၄) ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုယ္ခ်ပါ။ ျဖစ္လာသမွ် ခံယူဖို႔ ျပင္ဆင္ပါ။ စမလုပ္ခင္ ေလာကႀကီးမွာ ေနာင္တ ကုေဆးဆိုတာ မရွိေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးပါ။
(၅) ကိုယ္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အလုပ္ကို ရာႏႈန္းျပည့္ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ပါ။
(၆) ကိုယ့္ကိုယ္ "ေသးေသးေလး"(ႏွိမ့္ခ်)လို႔ လက္ခံၿပီး မ်က္စိထဲမွာေတာ့ "ေလာက အႀကီးႀကီး"ကို ထည့္သြင္းထားပါ။
(၇) လူတစ္ေယာက္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ သူ႔ကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပး၊ သြားခြင့္ေပးပါ။ တကယ္လို႔ သင့္ကိုသူတကယ္ခ်စ္ရင္ သင့္ဆီသူျပန္လာလိမ့္မယ္။
(၈) ကိုယ့္ကိုယ္ကာကြယ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္ေျခမရွာပါနဲ႔။
အမွားေနာက္က ဆင္ေျခေတြကို ဘယ္သူမွ နားမေထာင္ခ်င္ၾကဘူး။
(၉) ရမ္းသမ္းၿပီး ေဒါသမထြက္နဲ႔။ ဘယ္သူကမွ သင့္အေပၚ အေၾကြးမတင္ဘူး။
(၁ဝ) မလိမ္ညာပါနဲ႔။ အမွန္တရားဆိုတာ တစ္ေန႔မွာ ေပၚစၿမဲပါ။
(၁၁) ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ အထင္မေသးနဲ႔။
(၁၂) အတိတ္ကို သင္မေမ့ခ်င္လဲရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။
(၁၃) သင္ကိုယ္သင္ ေတြးထင္သေလာက္ သင္ဘယ္ေတာ့မွ အေရးမပါႏိုင္ဘူး။
(၁၄) ေငြေၾကးနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ရသမွ် ျပႆနာကို ျပႆနာလို႔မေခၚဘူး။
(၁၅) "ခ်စ္တယ္" ဆိုတဲ့စကားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေျပာေျပာ၊ ဘယ္ေနရာမွာေျပာေျပာ ေျပာၿပီဆိုရင္ တကယ့္စိတ္ရင္းနဲ႔ေျပာပါ။
"ေဆာရီး"ဆိုတဲ့စကားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေျပာေျပာ၊ ဘယ္ေနရာမွာေျပာေျပာ ေျပာၿပီဆိုရင္ တစ္ဘက္လူရဲ႕မ်က္လံုးကို ၾကည့္ၿပီးေျပာပါ။
(၁၆) အျပင္ပံုပန္းသ႑ာန္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ဘက္သားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔။ ေျပာစရာရွိတာကို ေျဖးေျဖးေျပာပါ။ ေတြးစရာရွိတာကို ျမန္ျမန္ေတြးပါ။
(၁၇) ကိုယ့္ကိုယ္အားလပ္ခ်ိန္ေလးေပးၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ထီးထီးေနၾကည့္ပါ။
(၁၈) ကိုယ့္ပစၥည္းမဟုတ္ရင္ မယူပါနဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ပဲႏွစ္သက္ ႏွစ္သက္ လက္လြတ္တတ္ဖို႔ နားလည္ပါ။
(၁၉) ဇဲြေကာင္းတဲ့ဆံုးရႈံးျခင္းဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမရွိႏိုင္သလို လမ္းထက္ဝက္တင္ လက္ေလ်ာ့လိုက္တဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာလည္း မရွိဘူး။
(၂၀) လူသံုးေယာက္ရွိရင္ တစ္ေယာက္က ကိုယ့္ထက္ေတာ္သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ညံ့သူ မရွိဘူး။
"ငါ ႀကိဳးစားၾကည့္ၿပီးၿပီးလား" လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ေမးၾကည့္ပါ။ ဒီအခ်က္ေတြကို လုပ္ႏိုင္ရင္ သင္ ရင့္က်က္ၿပီတဲ့....
နုိင္းနိုင္းစေန
(၃) သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္က သင္အဆင္ေျပခ်ိန္ သူေပ်ာ္မယ္။ သင္အဆင္မေျပခ်ိန္ သင္နဲ႔အတူ သူပူပန္မယ္။ ဒါကို ေသခ်ာမွတ္ထားပါ။
(၄) ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုယ္ခ်ပါ။ ျဖစ္လာသမွ် ခံယူဖို႔ ျပင္ဆင္ပါ။ စမလုပ္ခင္ ေလာကႀကီးမွာ ေနာင္တ ကုေဆးဆိုတာ မရွိေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးပါ။
(၅) ကိုယ္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အလုပ္ကို ရာႏႈန္းျပည့္ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ပါ။
(၆) ကိုယ့္ကိုယ္ "ေသးေသးေလး"(ႏွိမ့္ခ်)လို႔ လက္ခံၿပီး မ်က္စိထဲမွာေတာ့ "ေလာက အႀကီးႀကီး"ကို ထည့္သြင္းထားပါ။
(၇) လူတစ္ေယာက္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ သူ႔ကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပး၊ သြားခြင့္ေပးပါ။ တကယ္လို႔ သင့္ကိုသူတကယ္ခ်စ္ရင္ သင့္ဆီသူျပန္လာလိမ့္မယ္။
(၈) ကိုယ့္ကိုယ္ကာကြယ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္ေျခမရွာပါနဲ႔။
အမွားေနာက္က ဆင္ေျခေတြကို ဘယ္သူမွ နားမေထာင္ခ်င္ၾကဘူး။
(၉) ရမ္းသမ္းၿပီး ေဒါသမထြက္နဲ႔။ ဘယ္သူကမွ သင့္အေပၚ အေၾကြးမတင္ဘူး။
(၁ဝ) မလိမ္ညာပါနဲ႔။ အမွန္တရားဆိုတာ တစ္ေန႔မွာ ေပၚစၿမဲပါ။
(၁၁) ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ အထင္မေသးနဲ႔။
(၁၂) အတိတ္ကို သင္မေမ့ခ်င္လဲရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။
(၁၃) သင္ကိုယ္သင္ ေတြးထင္သေလာက္ သင္ဘယ္ေတာ့မွ အေရးမပါႏိုင္ဘူး။
(၁၄) ေငြေၾကးနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ရသမွ် ျပႆနာကို ျပႆနာလို႔မေခၚဘူး။
(၁၅) "ခ်စ္တယ္" ဆိုတဲ့စကားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေျပာေျပာ၊ ဘယ္ေနရာမွာေျပာေျပာ ေျပာၿပီဆိုရင္ တကယ့္စိတ္ရင္းနဲ႔ေျပာပါ။
"ေဆာရီး"ဆိုတဲ့စကားကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေျပာေျပာ၊ ဘယ္ေနရာမွာေျပာေျပာ ေျပာၿပီဆိုရင္ တစ္ဘက္လူရဲ႕မ်က္လံုးကို ၾကည့္ၿပီးေျပာပါ။
(၁၆) အျပင္ပံုပန္းသ႑ာန္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ဘက္သားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔။ ေျပာစရာရွိတာကို ေျဖးေျဖးေျပာပါ။ ေတြးစရာရွိတာကို ျမန္ျမန္ေတြးပါ။
(၁၇) ကိုယ့္ကိုယ္အားလပ္ခ်ိန္ေလးေပးၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ထီးထီးေနၾကည့္ပါ။
(၁၈) ကိုယ့္ပစၥည္းမဟုတ္ရင္ မယူပါနဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ပဲႏွစ္သက္ ႏွစ္သက္ လက္လြတ္တတ္ဖို႔ နားလည္ပါ။
(၁၉) ဇဲြေကာင္းတဲ့ဆံုးရႈံးျခင္းဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမရွိႏိုင္သလို လမ္းထက္ဝက္တင္ လက္ေလ်ာ့လိုက္တဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာလည္း မရွိဘူး။
(၂၀) လူသံုးေယာက္ရွိရင္ တစ္ေယာက္က ကိုယ့္ထက္ေတာ္သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ညံ့သူ မရွိဘူး။
"ငါ ႀကိဳးစားၾကည့္ၿပီးၿပီးလား" လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ေမးၾကည့္ပါ။ ဒီအခ်က္ေတြကို လုပ္ႏိုင္ရင္ သင္ ရင့္က်က္ၿပီတဲ့....
နုိင္းနိုင္းစေန
Financial IQ အေၾကာင္း
နဲနဲ ရ နဲနဲသံုုး၊ မ်ားမ်ားရ မ်ားမ်ားသံုုးျပီး ေငြေၾကး နဲ ့အျမဲ နပန္းလံုုးေနရ တဲ ့လူူေတြ အေၾကာင္း(ကိုုယ္ေရာ၊သူမ်ားေရာေပါ့)စဥ္းစားမိရင္..တခါတေလ ေတြးမိတယ္....ငယ္ငယ္က သင္ရတဲ ့ဘာသာရပ္ ေတြထဲမွာ ေငြကိုလက္ေတြ့စီမံခန္ ့ခြဲတဲ ့ဘာသာရပ္ ဘာလုိ ့ထဲ့မသင္ရတာလဲ..လုိ ့။ က်ေနာ္တို ့သင္ခဲ ့ရတဲ ့..ပထ၀ီတုိ့၊သမုိ္င္းတုိ ့၊ရူပ၊ဓာတု တုိ ့ဆုိတာလူ ့ဘ၀တေလွ်ာက္မွာ အျမဲ သံုးရတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ေငြေၾကးစီမံခန့္ခြဲ တယ္ဆုိတာကေတာ ့အျမဲ လုိ လုိ သံုးေနရတာ။အနဲဆံုး တလတခါ(လခထုတ္ ရက္)ေတာ ့သူ ့အေၾကာင္းစဥ္းစားရတာပဲ။ ဘယ္ဟာေတြ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ။ ဘယ္ဟာေတြေတာ ့ေခၽြတာမလဲ.. အစရွိသျဖင့္ေပါ့။
Robert T. Kiyosaki ကလဲ ဒီလို ပဲ အၾကံျပဳတယ္..။ဒီ ေငြေၾကးသံုးစြဲမွွဳ
ဘာသာရပ္ ကို ငယ္ငယ္ထဲ က ထဲ ့သင္ရမွာတဲ့။ သူ ့ကို ေတာ ့ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။”Rich Dad, Poor Dad” (ခ်မ္းသာေဖေဖ၊ဆင္းရဲ ေဖေဖ) ဆုိ တဲ
့စာအုပ္နဲ ့ကမၻာ ေက်ာ္ ခဲ့တဲ့သူေပါ ့။ ့။(၀င္ေငြဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ)
ေငြေၾကးကိုု စီမံခန့္ခြဲ နုုိင္တဲ့အေပၚမူတည္ျပီး တကၠသိုုလ္ပါေမာကၡ၊ဆင္းရဲတဲ
့အေဖ(Poor Dad)လိုု ေငြေၾကးအတြက္ အျမဲ စိတ္ပူေနရတဲ့သူၿဖစ္မလား၊ သာမာန္ ဘြဲ
့ရ ျဖစ္ေပမယ္ ့ခ်မ္းသာတဲ့အေဖ(Rich Dad) လုုိ
ေငြေၾကးအတြက္စိတ္ေအးရတဲ့သူၿဖစ္မလား..ဆိုု တာ ကြဲဲဲျပား သြား ပါလိမ့္မယ္တဲ့။
သူေရးတဲ “့Increase your Financial IQ”(သင္ ့ရဲ ့ေငြေၾကးစီမံခန့္ခြဲ နိုင္စြမ္း IQ ကို တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ပါ) ဆုိ တဲ ့စာအုပ္ ထဲ မွာ ေငြကို စီမံခန့္ခြဲ တဲ ့ အဆင့္ ၅ ဆင္ ့ကို ေၿပာၿပထားပါတယ္။(တကယ္ေတာ ့က်ေနာ္တို ့သိေနတဲ ့အခ်က္ေတြပါပဲ။မက်င္ ့သံုး ျဖစ္ လို ့သာ။)
(၁)Making more money; ေငြ ပို ရေအာင္ ရွာပါ။
(၂)Protect your money; ရွာလို ့ရ တဲ ့ေငြ ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။
(က်ေနာ္ တို ့ေငြ ေလးနဲ နဲ ရွိရင္ ဟို သံုးခ်င္။ဒီသံုးခ်င္ ျဖစ္တဲ ့စိတ္ကိုလဲဲထိန္းသိမ္းဖုိ ့။)
(၃) Budgeting your money;ေငြကို ဘတ္ဂ်က္နဲ ့ စနစ္တက်စီမံခန္ ့ခြဲ သံုးပါ။
(၄) Leveraging your money;ေငြကို တုိးပြားေအာင္ လုပ္ပါ။
(သူက.. စုမိတဲ ့ေငြ၊ပိုတဲ ့ေငြ နဲ ့စီးပြားေရး၊ဒါမွမဟုတ္..ရင္းႏွီးျမွဳတ္နွံမွဳတခု ခု လုပ္ ဖုိ ့အၾကံျပဳပါတယ္။ေငြ က ေနေငြ ျပန္ ရွာ ေစခ်င္တာပါ။)
(၅)Improve your financial information; ေငြေၾကးဆုိင္ရာဗဟုသုတပညာေတြ၊သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ပို သိေအာင္၊ပိုုရေအာင္လုပ္ပါ..တဲ ့။
က်ေနာ္ေတြးမိတာက..အရင္္တခါ ေျပာခဲ ့တဲ ့IQ ေတြထဲ မွာAnalytical IQ (ခြဲျခမ္းစိတ္ၿဖာတဲ ့IQ) ျမင့္သူေတြ က ပညာရွင္ ေတြျဖစ္သြားျပီးFinancial IQ (ေငြေၾကးစီမံခန္ ့ခြဲတဲ ့IQ) ျမင့္တဲ ့သူေတြ က လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ျဖစ္သြားသလား..လိုု့။
Robert T. Kiyosaki ကေျပာတယ္။ Financial IQ (ေငြေၾကးစီမံခန့္ခြဲတဲ ့IQ) က လဲ ေလ့က်င့္ယူရင္ ရပါတယ္….တဲ့။ ကဲ….က်ေနာ္တုုိ ့အဆင္ ့ ၅ ဆင့္ထဲ က ဘယ္အဆင့္မွာအားနဲသလဲ။ Financial IQ အားေကာင္း ေအာင္ ေလ့က်င္ ့ၾကည္ ့ၾကရ ေအာင္။
အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ..
ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး
သူေရးတဲ “့Increase your Financial IQ”(သင္ ့ရဲ ့ေငြေၾကးစီမံခန့္ခြဲ နိုင္စြမ္း IQ ကို တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ပါ) ဆုိ တဲ ့စာအုပ္ ထဲ မွာ ေငြကို စီမံခန့္ခြဲ တဲ ့ အဆင့္ ၅ ဆင္ ့ကို ေၿပာၿပထားပါတယ္။(တကယ္ေတာ ့က်ေနာ္တို ့သိေနတဲ ့အခ်က္ေတြပါပဲ။မက်င္ ့သံုး ျဖစ္ လို ့သာ။)
(၁)Making more money; ေငြ ပို ရေအာင္ ရွာပါ။
(၂)Protect your money; ရွာလို ့ရ တဲ ့ေငြ ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။
(က်ေနာ္ တို ့ေငြ ေလးနဲ နဲ ရွိရင္ ဟို သံုးခ်င္။ဒီသံုးခ်င္ ျဖစ္တဲ ့စိတ္ကိုလဲဲထိန္းသိမ္းဖုိ ့။)
(၃) Budgeting your money;ေငြကို ဘတ္ဂ်က္နဲ ့ စနစ္တက်စီမံခန္ ့ခြဲ သံုးပါ။
(၄) Leveraging your money;ေငြကို တုိးပြားေအာင္ လုပ္ပါ။
(သူက.. စုမိတဲ ့ေငြ၊ပိုတဲ ့ေငြ နဲ ့စီးပြားေရး၊ဒါမွမဟုတ္..ရင္းႏွီးျမွဳတ္နွံမွဳတခု ခု လုပ္ ဖုိ ့အၾကံျပဳပါတယ္။ေငြ က ေနေငြ ျပန္ ရွာ ေစခ်င္တာပါ။)
(၅)Improve your financial information; ေငြေၾကးဆုိင္ရာဗဟုသုတပညာေတြ၊သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ပို သိေအာင္၊ပိုုရေအာင္လုပ္ပါ..တဲ ့။
က်ေနာ္ေတြးမိတာက..အရင္္တခါ ေျပာခဲ ့တဲ ့IQ ေတြထဲ မွာAnalytical IQ (ခြဲျခမ္းစိတ္ၿဖာတဲ ့IQ) ျမင့္သူေတြ က ပညာရွင္ ေတြျဖစ္သြားျပီးFinancial IQ (ေငြေၾကးစီမံခန္ ့ခြဲတဲ ့IQ) ျမင့္တဲ ့သူေတြ က လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ျဖစ္သြားသလား..လိုု့။
Robert T. Kiyosaki ကေျပာတယ္။ Financial IQ (ေငြေၾကးစီမံခန့္ခြဲတဲ ့IQ) က လဲ ေလ့က်င့္ယူရင္ ရပါတယ္….တဲ့။ ကဲ….က်ေနာ္တုုိ ့အဆင္ ့ ၅ ဆင့္ထဲ က ဘယ္အဆင့္မွာအားနဲသလဲ။ Financial IQ အားေကာင္း ေအာင္ ေလ့က်င္ ့ၾကည္ ့ၾကရ ေအာင္။
အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ..
ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး
လာဘ္စားမႈနဲ႔ပက္သက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေတြ႕အၾကံဳမ်ား
၁။ အစိုးရရဲ႕ပါဝါကို စြန္႔ပစ္ပါ။ အခ်ဴိ႕က႑မွာ အစိုးရမပါပဲလုပ္လို႔ရတယ္
ဆိုရင္ ျပတ္ျပတ္သားသားစြန္႔ပစ္လိုက္ပါ။
ဥပမာ - စက္မႈဝန္ၾကီးဌာန ။
ႏုိင္ငံရဲ႕ေငြေၾကးအရင္းျမစ္ အမ်ားၾကီးသံုးစြဲျပီး ေနာက္ဆံုး ဘာမွအျမတ္
မရပဲ ဘတ္ဂ်က္ကေနေတာက္ေလွ်ာက္ေထာက္ပံ့ေနတဲ့ ဌာနမ်ဳိးေပါ့။ ရွိသမွ်စက္ရုံကို အျပီးေရာင္းရင္လည္းေရာင္း ၊ ရွယ္ယာပါဝင္ျပီးအမ်ားပိုင္
ကုမၸဏီလုပ္ရင္လည္းလုပ္ ၊ ပါဝါမရွိေတာ့ရင္ လာဘ္စားမႈမရွိေတာ့တဲ့ သေဘာပဲ။
၂။ အာဏာေလ်ာ့နည္းလို႔ရသေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်ပါ။
ဥပမာ -စိုက္ပ်ဳိး ေမြးျမဴေရး ဝန္ၾကီးဌာန
သူတို႔လုပ္သင့္တာက ေတာင္သူလယ္သမားအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ
ေပးတာ သီးသန္႔ပဲ ။ နည္းပညာပ့ံပိုးတယ္၊ အျခားပုဂၢလိကမလုပ္ႏုိင္တဲ့ စိုက္ပ်ဳိးဆည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္း ၊စက္ပစၥည္းဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း စသျဖင့္ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းသီးသန္႔ ။ဝန္ေဆာင္မႈျဖစ္သြားခဲ့ရင္ လာဘ္
စားလို႔မရဘူး။
၃။ မျဖစ္မေနရွိရမယ့္အာဏာဆို္ရင္ စာရင္းစစ္
ေကာင္းမြန္တဲ့သတင္းေထာက္၊တကယ္ထိေရာက္တဲ့ ဥပေဒနဲ႔အေရးယူ
မႈ စသျဖင့္နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဒီအာဏာကိုထိန္းခ်ဳပ္ပါ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတုတၳမ႑ိဳင္က တာဝန္မေက်တဲ့သေဘာရွိတယ္၊
သို႔မဟုတ္ ခိုင္မာတဲ့အေထာက္အထား တင္ျပျပီးတာေတာင္ အစိုးရ
ေခါင္းေဆာင္ ဂရုမစိုက္ အေရးမယူဘူးဆုိရင္ ေခါင္းေဆာင္က တာဝန္
မေက်ဘူး။
၄။ တျဖည္းျဖည္း အစိုးရက ႏုိ္င္ငံရဲ႕ဝန္ေဆာင္မႈေပးတဲ့အဖြဲ႕ျဖစ္လာတဲ့
အခ်ိန္ အစိုးရဝန္ထမ္း ၊ စစ္တပ္ တို႔ကို ထက္ဝက္မကေလွ်ာ့ခ်ရမယ္။
သူတို႔အုပ္စုမ်ားျပီး ဆင္းရဲတ့ဲအေျခအေန မေပ်ာက္မခ်င္ လာဘ္စား
မႈမေပ်ာက္ႏဳိင္ဘူး။ ဒီလိုေလွ်ာ့ခ်ျပီး က်န္တဲ့သူေတြ ဝင္ေငြအဆနဲ႔ခ်ီတက္
ျပီး လူေနမႈဘဝေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္မွသာ လာဘ္စားမႈရဲ႕ အရင္းျမစ္
ေပ်ာက္ႏုိ္င္တယ္။
၅။ နည္းစနစ္သံုးျပီး ဒီကိစၥပေပ်ာက္ဖို႔ နည္းလမ္းအမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳယူစရာလည္း အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္။လက္ရွိျပည္သူဘက္က မီဒီယာဘက္က အသံထြက္လာတာက ဒီလိုအေတြ႔အၾကံဳထဲမွာရွာမေတြ႔ပါ။
စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔ လူမ်ဳိးေရးအစြဲနဲ႕ ကေလးေတြလို လူေကာင္းလူဆိုး
ခြဲျခားျပီး အရွက္တရားနဲ႔ ဒီကိစၥပေပ်ာက္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ နမဴနာမရွိပါဘူး။
ေနာက္တခုေျပာခ်င္တာက အခြင့္အာဏာ သံုးခဲ့တဲ့အုပ္စုမ်ားျပီး အင္အား
ေတာင့္တင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီကိစၥကုိ စိတ္ကူးယဥ္ဆႏၵနဲ ့ ေလာလုပ္လို႔မရဘူး။
တစ္က႑ျပီး တစ္က႑ ၊ တဆင့္ျပီး တဆင့္ အေပၚမွာေဖာ္ျပခဲ့သလုိ ေသခ်ာစီစစ္ေဆာင္ရြက္မွသာ ျပည္သူလူထု ဂရုအစိုက္ဆံုး ဒီလာဘ္စားတဲ့
ျပႆနာက တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားမွာပါ။
(ဓါတ္ပံု၊အခုတရုတ္မွာ သူရဲေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့
လာဘ္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေခါင္းေဆာင္ Mr. Wang Qishang)
credit to Myawady News
အခုမလုပ္ခဲ့ရင္....
*ပ်င္းရိသူသည္ အတတ္ပညာ မတတ္
*အတတ္ပညာ မရွိသူအား စီးပြားဥစၥာ မရႏိုင္၊
*စီးပြားဥစၥာ မရွိသူအား မိတ္ေဆြေကာင္း မရႏိုင္၊
*မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိသူအား ခ်မ္းသာသုခ မရႏိုင္၊
*ခ်မ္းသာသုခ မရွိသူအား ေကာင္းမႈမျပဳႏိုင္၊
*ေကာင္းမႈမရွိေသာသူအား နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မရႏိုင္
______________________________________
အခုမလုပ္ခဲ့ရင္ ႏွစ္ခုစလုံးဆုတ္ယုတ္မွာမုိ ့ မိတ္ေဆြတုိ ့
ဘာကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကမလဲ
ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ လူအမ်ား က်င့္သံုးလိုက္နာရန္ အဆံုးအမမ်ားစြာကို
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ယင္းတို႔တြင္ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဟာၾကားခဲ့သည္မွာ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္သည္။
*အတတ္ပညာ မရွိသူအား စီးပြားဥစၥာ မရႏိုင္၊
*စီးပြားဥစၥာ မရွိသူအား မိတ္ေဆြေကာင္း မရႏိုင္၊
*မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိသူအား ခ်မ္းသာသုခ မရႏိုင္၊
*ခ်မ္းသာသုခ မရွိသူအား ေကာင္းမႈမျပဳႏိုင္၊
*ေကာင္းမႈမရွိေသာသူအား နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မရႏိုင္
______________________________________
အခုမလုပ္ခဲ့ရင္ ႏွစ္ခုစလုံးဆုတ္ယုတ္မွာမုိ ့ မိတ္ေဆြတုိ ့
ဘာကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကမလဲ
ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ လူအမ်ား က်င့္သံုးလိုက္နာရန္ အဆံုးအမမ်ားစြာကို
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ယင္းတို႔တြင္ ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဟာၾကားခဲ့သည္မွာ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္သည္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္က ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍
(၁) ပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ဘဲေနေသာသူ။
(၂) မပ်င္းရိဘဲ အားထုတ္၍ေနေသာသူဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ခြဲျခားျပသည္။
ထိုသို႔ ခြဲျခားျပီးလွ်င္ အက်ိဳးအျပစ္မ်ားကိုလည္း ဖြင့္ဆိုျပသည္။
ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက မဟာဓနသူေဌးသားနဲ႔ ဇနီးမယား
တို႔ ရွိၾကသည္။ သူတို႔သည္ မိဘတို႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ားကိုရ၍ ၾကြယ္ဝ
ခ်မ္းသာခဲ့သာ္လည္း အားထုတ္ျခင္းမရွိ ပ်င္းရိေသာေၾကာင့္ စီးပြားမ်ား
ပ်က္၍ သူေတာင္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္။
တေန႔ေသာအခါ ဆြမ္းစားဇရပ္တခုတြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္
မ်ားနဲ႔အတူ ဆြမ္းဘုဥ္းစဥ္ တံခါးဝ၌ ခြက္လက္စြဲကာ ရပ္ေနေသာ ထိုသူေဌးသားလင္မယားကို ျမင္၍ ျပံဳးေတာ္မူ၏။ျပဳံးေတာ္မူရျခင္းကို
အရွင္အာနႏၵာမွေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေသာအခါဘုရားရွင္က
"ငါသည္ သူေဌးသားကိုျမင္၍ ျပံဳးရသည္။ ဤသူေဌးသားႏွင့္မယားတို႔
သည္ ေလာကႏွင့္ ဓမၼ ႏွစ္ဌာနတို႔၌ ပ်င္းရိ၍ အားထုတ္မႈမရွိေသာေၾကာင့္ ေလာကခ်မ္းသာ၊ ဓမၼခ်မ္းသာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးတို႔မွ ဆုတ္ယုတ္သြားရေလျပီ"ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
ဘုရားရွင္က ဆက္လက္၍ "ဤသူေဌးသားႏွင့္ ဇနီးမယားတို႔သည္ ေလာကဘက္၌ ပထမအရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာ ရွာၾကေသာ္ ပထမတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကလွ်င္
သူေဌးသားက ရဟႏၲာ၊ ဇနီးမယားက အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္"ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္က "ဤသူေဌးသားႏွင့္ ဇနီးမယားတို႔သည္ ဒုတိယ
အရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာရွာၾကေသာ္ ဒုတိယတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾက
ေပသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကေသာ္ သူေဌးသားက အနာဂါမ္၊ ဇနီးမယားက သကဒါဂါမ္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္
အကယ္၍ တတိယအရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာရွာၾကေသာ္ တတိယတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကလွ်င္မူ သူေဌးသားက သကဒါဂါမ္၊ ဇနီးမယားက ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္။
ယခုမူပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူေဌးအျဖစ္မွလည္းဆုတ္ယုတ္
သြားၾကေပျပီ။ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာ မျဖစ္ၾကဘဲ မဂ္ခ်မ္းသာ၊ ဖိုလ္ခ်မ္းသာတို႔မွလည္း ဆုတ္ယုတ္သြားၾကေပျပီ"ဟု မိန္႔
ေတာ္မူသည္။
ဤမိန္႔ေတာ္မူခ်က္သည္ ပ်င္းရိျခင္း၏ အက်ိဳးႏွင့္အျပစ္ကို ေကာင္းစြာ သာဓကျပလ်က္ရွိသည္။
ေလာကနီတိက်မ္းဆရာမ်ားကလည္း ပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ဘဲေနသူတို႔၏ ဆုတ္ယုတ္သြားပံုကို ေရးသားဖြင့္ျပၾကသည္။
*ပ်င္းရိသူသည္ အတတ္ပညာ မတတ္
*အတတ္ပညာ မရွိသူအား စီးပြားဥစၥာ မရႏိုင္၊
*စီးပြားဥစၥာ မရွိသူအား မိတ္ေဆြေကာင္း မရႏိုင္၊
*မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိသူအား ခ်မ္းသာသုခ မရႏိုင္၊
*ခ်မ္းသာသုခ မရွိသူအား ေကာင္းမႈမျပဳႏိုင္၊
*ေကာင္းမႈမရွိေသာသူအား နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မရႏိုင္ဟူ၍
ေလာကႏွင့္ ဓမၼ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ ဆုတ္ယုတ္သြားပံုကို ဖြင့္ဆိုျပထားသည္။
(၁) ပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ဘဲေနေသာသူ။
(၂) မပ်င္းရိဘဲ အားထုတ္၍ေနေသာသူဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ခြဲျခားျပသည္။
ထိုသို႔ ခြဲျခားျပီးလွ်င္ အက်ိဳးအျပစ္မ်ားကိုလည္း ဖြင့္ဆိုျပသည္။
ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက မဟာဓနသူေဌးသားနဲ႔ ဇနီးမယား
တို႔ ရွိၾကသည္။ သူတို႔သည္ မိဘတို႔၏ အေမြအႏွစ္မ်ားကိုရ၍ ၾကြယ္ဝ
ခ်မ္းသာခဲ့သာ္လည္း အားထုတ္ျခင္းမရွိ ပ်င္းရိေသာေၾကာင့္ စီးပြားမ်ား
ပ်က္၍ သူေတာင္းစားဘဝသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္။
တေန႔ေသာအခါ ဆြမ္းစားဇရပ္တခုတြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္
မ်ားနဲ႔အတူ ဆြမ္းဘုဥ္းစဥ္ တံခါးဝ၌ ခြက္လက္စြဲကာ ရပ္ေနေသာ ထိုသူေဌးသားလင္မယားကို ျမင္၍ ျပံဳးေတာ္မူ၏။ျပဳံးေတာ္မူရျခင္းကို
အရွင္အာနႏၵာမွေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေသာအခါဘုရားရွင္က
"ငါသည္ သူေဌးသားကိုျမင္၍ ျပံဳးရသည္။ ဤသူေဌးသားႏွင့္မယားတို႔
သည္ ေလာကႏွင့္ ဓမၼ ႏွစ္ဌာနတို႔၌ ပ်င္းရိ၍ အားထုတ္မႈမရွိေသာေၾကာင့္ ေလာကခ်မ္းသာ၊ ဓမၼခ်မ္းသာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးတို႔မွ ဆုတ္ယုတ္သြားရေလျပီ"ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
ဘုရားရွင္က ဆက္လက္၍ "ဤသူေဌးသားႏွင့္ ဇနီးမယားတို႔သည္ ေလာကဘက္၌ ပထမအရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာ ရွာၾကေသာ္ ပထမတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကလွ်င္
သူေဌးသားက ရဟႏၲာ၊ ဇနီးမယားက အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္"ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္က "ဤသူေဌးသားႏွင့္ ဇနီးမယားတို႔သည္ ဒုတိယ
အရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာရွာၾကေသာ္ ဒုတိယတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾက
ေပသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကေသာ္ သူေဌးသားက အနာဂါမ္၊ ဇနီးမယားက သကဒါဂါမ္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္
အကယ္၍ တတိယအရြယ္တြင္ စီးပြားဥစၥာရွာၾကေသာ္ တတိယတန္းစား သူေဌးမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္။ဓမၼဘက္က တရားအားထုတ္ၾကလွ်င္မူ သူေဌးသားက သကဒါဂါမ္၊ ဇနီးမယားက ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကေပသည္။
ယခုမူပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူေဌးအျဖစ္မွလည္းဆုတ္ယုတ္
သြားၾကေပျပီ။ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာ မျဖစ္ၾကဘဲ မဂ္ခ်မ္းသာ၊ ဖိုလ္ခ်မ္းသာတို႔မွလည္း ဆုတ္ယုတ္သြားၾကေပျပီ"ဟု မိန္႔
ေတာ္မူသည္။
ဤမိန္႔ေတာ္မူခ်က္သည္ ပ်င္းရိျခင္း၏ အက်ိဳးႏွင့္အျပစ္ကို ေကာင္းစြာ သာဓကျပလ်က္ရွိသည္။
ေလာကနီတိက်မ္းဆရာမ်ားကလည္း ပ်င္းရိ၍ အားမထုတ္ဘဲေနသူတို႔၏ ဆုတ္ယုတ္သြားပံုကို ေရးသားဖြင့္ျပၾကသည္။
*ပ်င္းရိသူသည္ အတတ္ပညာ မတတ္
*အတတ္ပညာ မရွိသူအား စီးပြားဥစၥာ မရႏိုင္၊
*စီးပြားဥစၥာ မရွိသူအား မိတ္ေဆြေကာင္း မရႏိုင္၊
*မိတ္ေဆြေကာင္း မရွိသူအား ခ်မ္းသာသုခ မရႏိုင္၊
*ခ်မ္းသာသုခ မရွိသူအား ေကာင္းမႈမျပဳႏိုင္၊
*ေကာင္းမႈမရွိေသာသူအား နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မရႏိုင္ဟူ၍
ေလာကႏွင့္ ဓမၼ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ ဆုတ္ယုတ္သြားပံုကို ဖြင့္ဆိုျပထားသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
